ANITA VAN DALEN en GIJS DE KONING GANS

DRIE HARTEN

is toch een betere titel dan 

'Denksportcentrum is Kaartenhuis'

Hanneke van der Linden en Ineke Frolich hebben een maandje geleden, 5 maart om precies te zijn, Anita van Dalen en Gijs de Koning Gans gevraagd naar hun worteling in de Venestraat.

Anita kwam in 1998 uit Zuid-Afrika en kreeg de gelegenheid om de voormalige 'bedrijfswoning' te huren van het voormalige kerkgebouw van het Apostolische genootschap, Venestraat 17.
In 1993 was het gebouw door dit genootschap verkocht aan een nieuwe eigenaar, een bridge-fanaat, die er een denksportcentrum van maakte. Hij zocht een beheerder die het voor dit doel zou willen exploiteren. Dat werd Erik Stoffer. Toen die verhuisde kwam de woning leeg. En zo is Anita in onze straat komen wonen.
Gijs trok bij haar in, allebei verwoed bridgers.
In het voorjaar van 2000 wilde Erik stoppen met het beheer en toen lag de vraag bij Anita voor de hand: blijf ik in 'de verzekeringen' of maak ik de overstap en ga ik het denksportcentrum beheren. Zij hoefde daar niet lang over na te denken. Die verzekeringen boeiden haar al langer niet (meer). Het kwam natuurlijk wel goed uit dat die achtergrond haar niet kopschuw maakte voor het papierwerk dat aan de exploitatie van een centrum als dit nu eenmaal vastzit.

Gijs en Anita  door Hanneke en Ineke

Tot 2012 woonden Anita en Gijs samen naast 'hun' Denksportcentrum. Gijs is toen vertrokken omdat zijn relatie met Anita eindigde, daarmee niet hun vriendschap en ook niet Gijs' betrokkenheid bij het Denksportcentrum. Fred de Hoed trok bij Anita in.
Anita, Gijs en Fred zijn alle gecertificeerde docenten in de bridgesport en geven de cursussen aan leergierige bridgers.

geplukt van de website van het DCZ

Wie er -als overburen- zo naar kijkt, ziet dat Anita, Fred en Gijs een centrale rol spelen in de levendige activiteiten die door en in het Denksportentrum worden gehouden.
Fred en Gijs spelen ook nog graag een partijtje schaak. Anita kent de regels van het spel, maar daarmee houdt het op: "Schaken is een mannensport." Niet dat vrouwen het niet zouden kunnen, maar in de praktijk zie je bij het schaken vrijwel uitsluitend mannen en bij het bridgen doen de vrouwen juist volop mee.
Anita vertelt dat het juist de laatste jaren crescendo gaat met zowel de bridge als de schaak. Naast de vaste avonden zijn er regelmatige wedstrijden, toernooien en cursussen vanwege de landelijke bond, de plaatselijke vereniging of het district. Veel weekenden zit het centrum nu vol met bridgeparen die soms van heinde en ver komen. Ook de schaakactiviteiten bloeien.
Soms wordt de zaal gehuurd voor een vergadering . Groen Links komt hier wel eens de leden raadplegen en ook de Spoorwegen hebben soms de zaal nodig. De nabijheid van het station is immers een enorme pré.

Behalve dat het historisch, sfeervol gebouw is, gunstig gelegen voor interlocale activiteiten, is er ook een nadeel en dat is 'het parkeren'. Daar klagen met name de Zwollenaren over. De straffe restricties die uiteraard ten gunste van de bewoners-vergunninghouders zijn getroffen, houden misschien zelfs wel enkele bridgeliefhebbers uit de stad bij het denksportcentrum vandaan.
Maar anderzijds komt er ook een grote schare op de fiets en achter het denksportcentrum kun je dan ook prima je fiets kwijt.

geplukt van website van DCZ

Het is een mooie bestemming voor dit bijna monumentale bouwwerk. (Aan de monumentale status wordt nog gewerkt.) De akoestische gevoeligheid van de smalle, hoge straat maken het immers onmogelijk om de zaal voor feesten en partijen te gebruiken. De Venestraat is tenslotte een woonstraat. In feite zijn alle activiteiten in het Denksportcentrum dan ook besloten van aard. De bar is niet toegankelijk voor (toevallige) passanten.
En dat is ook precies waarom Anita hier met zoveel plezier woont. Zij waardeert de gezelligheid,  de reuring en de sfeer die de studenten, de kinderen en de sociale buurtgenoten meebrengen. De Terborchstraat is toch wel een stuk stijver en geslotener.

van de website DSZ niet heel scherp maar dit is de enige waar Erik Stoffer op staat (met Fred)

Gijs sluit zich daarbij. Heeft hier altijd met evenveel plezier gewoond: fijne sfeer in een historische straat met een eigen authenticiteit, dichtbij het station én dichtbij het stadscentrum en ook weer heel rustig. 

Hij heeft er nooit van hoeven leven. Hij geeft wiskunde in Groningen. Ook Fred heeft een eigen bedrijfje. Anita is door de bank genomen full time bezig met het Denksportcentrum. Overvolle weekenden wisselen zich af met rustiger perioden. 

Grappig ook wel dat als de Groningers in de landelijke bekerwedstrijden 'thuis' spelen, dat zij dat dan doen hier in Zwolle. En dat heeft weer te maken met de bereikbaarheid vanuit het zuiden en het westen. 

Vinden jullie dat er wat veranderd is in de straat , de laatste tien, vijftien jaar. Niet wezenlijk, vinden beiden. Over het parkeren hebben we het al gehad. Leuk dat 23 en 25 straks weer bewoond worden. Opvallend is verder dat in het tuingebied tussen Terborchstraat en Venestraat mooie grote bomen zijn gesneuveld. Bomen hebben het moeilijk. Die groene ruimte had wel iets sjieks.  

Intussen is het onerling contaxct tussen de bewoners duidelijk geïntensiveerd. Vooral de eerste, de enige echte walking dinner naar nota bene acht adressen heeft heel veel goed gedaan. Eindelijk kwamen Gijs en Anita eens binnen aan de overkant waar ze jaren alleen maar naar konden kijken.

De volgende keer zouden we het weer zó moeten doen, al was het koken in de Enk natuurlijk ook leuk.

Of ze nog verbeterpunten hebben. Nou, het is nogal donker in de straat. Misschien dat we het daar nog eens over kunnen hebben, naast de dingen die al prima aangepakt worden: de fietsen, de bomen, de boomspiegels, en de alternatieven tegen de graffiti op en tegen de muren aan de kop van de straat.

WALKING DINNER 2009

                                           
Foto's van het Denksportcentrum staan in twee eerdere 'posts': APOSTOLISCH GENOOTSCHAP GENOOTSCHAP en FOTO'S VENESTRAAT resp. 17-07-`13 en 18-07-13