HAD DAVIDSON EEN SLAGERIJ OP NR. 3
Jan Beekman haalde Dolf Davidson aan, met wie hij -beiden onderduikers
in Nieuwleusen- nog het lits jumeaux gedeeld had.
Welnu, deze Dolf (eigenlijk Adolf) Davidson was op
bijzondere wijze gespaard voor het wrede lot van velen van zijn familie en hun Joodse
vrienden. Dat verhaal wordt nog eens verteld op de website Joods Zwolle. Ik neem over:
“Dolf en Zus (Sara Jakobs,
met wie Dolf in augustus 1942 getrouwd is; pr) overleven de Holocaust. Hoewel ze gedurende
een grote razzia op de avond van 7 oktober 1942 opgehaald worden, heeft een
meniscusoperatie die Dolf niet lang daarvoor ondergaan had, hun leven gered.
Een Duitse soldaat die
ziet dat Dolf nauwelijks kan lopen, vraagt hem wat er aan de hand is. Als Dolf
over zijn recente meniscusoperatie
vertelt, antwoordt de soldaat dat ook hij niet lang geleden eenzelfde operatie ondergaan
heeft. Hij staat hem toe naar huis te gaan en zegt tegen Zus om ook stilletjes
mee te gaan.
Daarna duikt het
echtpaar onder en overleeft zo de
oorlog. Bron: Ad van Liempt: "Selma, de vrouw die Sobibor
overleefde", uitgeverij Verbum, Laren NH (2010).
Na de oorlog zetten ze
de zaak in sportartikelen voort, later onder de naam “Jakobs Sport”. De
traditionele taakverdeling bij de familie was zo dat de man kocht en verkocht
en de vrouw voor de boekhouding zorgde.
Zo was het ook bij
Dolf en Zus. Toen Dolf 55 jaar werd,
sloten Zus en hij de winkel. Het pand is verhuurd en nog steeds in het bezit
van de familie Davidson.”
In een andere bron woont moeder Bertha Davidson op dit adres met haar oudste zoon Walter Barend. Vader Isidore Davidson was slager van huis
uit. En aanvankelijk stonden Dolf en zijn oudere broer Walter Barend ook te
boek als slagersbedienden.
Het gezin heeft lang in Duitsland gewoond, in Dülmen, waar Dolf en zijn broer ook zijn geboren. De goede beheersing van het Duits is mogelijk Dolfs redding geweest.
Het gezin heeft lang in Duitsland gewoond, in Dülmen, waar Dolf en zijn broer ook zijn geboren. De goede beheersing van het Duits is mogelijk Dolfs redding geweest.
Overigens is Isidore in 1939 omgekomen door een verkeersongeluk. In de gemeentelijke administratie heeft hij zich aanvankelijk laten inschrijver als slager, maar dat is later doorgehaald en gewijzigd in veehandelaar.
Op de website van Joods Zwolle staat verrassenderwijs dat Isidore Davidson in de Venestraat op nummer 3 een slagerij had. Wie dat pand ook maar één keer heeft bekeken, heeft gezien dat dit onmogelijk waar kan zijn geweest. Deze bewering zal gebaseerd geweest zijn op het feit dat Isidore zich bij terugkeer naar Nederland uit Dülmen als beroep 'slager' heeft opgegeven.
Dit is de tekst die ik dienaangaande vond:
"Omdat ze Nederlandse staatsburgers waren, werd hen toegestaan meubels en andere huishoudelijke
bezittingen mee te nemen, maar ze mochten geen geld uitvoeren en ook hun huis en winkel konden ze
niet verkopen. Isidore en Bertha woonden in de Venestraat 3, waar ook hun slagerij was. Isidore overleed in 1939 na een verkeersongeluk en de zaak werd door zijn zonen voortgezet. Toen de Duitse bezetter Joden niet meer op de veemarkt liet kopen, kochten ze vlees illegaal in en konden zo nog enige tijd door gaan.
(http://www.joodszwolle.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=105&Itemid=230&lang=nl)
Dit is de tekst die ik dienaangaande vond:
"Omdat ze Nederlandse staatsburgers waren, werd hen toegestaan meubels en andere huishoudelijke
bezittingen mee te nemen, maar ze mochten geen geld uitvoeren en ook hun huis en winkel konden ze
niet verkopen. Isidore en Bertha woonden in de Venestraat 3, waar ook hun slagerij was. Isidore overleed in 1939 na een verkeersongeluk en de zaak werd door zijn zonen voortgezet. Toen de Duitse bezetter Joden niet meer op de veemarkt liet kopen, kochten ze vlees illegaal in en konden zo nog enige tijd door gaan.
(http://www.joodszwolle.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=105&Itemid=230&lang=nl)
Walter Barend werd op 2 oktober 1942 opgepakt en naar Westerbork gestuurd. Hij heeft vandaar uit nog een afscheidsbrief aan zijn familie kunnen sturen en is later naar Auschwitz gedeporteerd. Hij is daar op 30 april 1943 omgebracht.
Zijn moeder is vermoord in Sobibor op 16 april 1943.
Zijn moeder is vermoord in Sobibor op 16 april 1943.
Stolpersteine (struikelstenen) in de Venestraat in Kampen (http://nl.wikipedia.org/wiki/Stolpersteine
Dolf en Zus waren trotse Joden, maar ze waren niet
religieus. Ze zeiden: “Als er een God had bestaan, had de oorlog nooit plaats gevonden.”
Ze hadden veel vrienden waaronder ook verschillende Joodse families uit Zwolle, zoals Charlie en Jos Palm (...)"
Charlie Palm en de confectiefabriek van Ed. Palm & Co in de Tuinstraat, waren al eerder onderwerp in dit blog.
"Dolf en Zus woonden aan de Oude Veerweg 60. Ze verzamelden Zwols antiek en hadden een stal met IJslandse pony’s. Ze doneerden veel geld aan goede doelen, waaronder Israël en gaven ook renteloze leningen aan studenten die zelf hun studie niet konden betalen.
Zij kregen twee kinderen die beiden in Zwolle geboren werden. Hans werd op 17 maart 1946 geboren en Donald in 1950. Helaas overleed Donald op 15-jarige leeftijd toen op weg naar het gymnasium een aneurysma in zijn brein openbarstte.
Over Hans verscheen nog onlangs, in maart een prachtig artikel in De Stentor. Hij woont beurtelings in de VS en in Nederland en is de man van een schitterende bakeliet-expositie.
Lees: http://www.windesheim.nl/~/media/Files/Windesheim/Research%20Publications/Obsessiefbakeliet.pdf
VENESTRAAT 3 Bij de Kamer van Koophandel is hier nooit een slagerij geregistreerd.
