donderdag 31 oktober 2013

BRIDGEN OM DE BROEKMAN-HIBBEL BOKAAL

Ik loop een beetje op de zaken vooruit. Dat komt omdat ik het zo een mooi idee vind. En omdat het toeval hier de fraaie regie heeft genomen.
Het comité VENESTRAAT 100 JAAR is druk doende een feestelijk programma te bedenken voor de viering op zaterdag 24 mei 2014. Zodra dat program vaste vormen heeft aangenomen zal ik dat hier zeker presenteren. De datum ligt hierbij dus vast.

In het kader daarvan is al in een vroeg stadium het initiatief genomen om aan de zwartste bladzij van de geschiedenis van de Venestraat aandacht te geven: de deportatie van de Joodse mede-bewoners en hun dood in de gaskamer. Net toen wij contact zochten met één van de historici van de Joodse geschiedenis in Zwolle, Jaap Hagendoorn, om te peilen wat de Joodse gemeenschap zou vinden van het leggen van zgn. Stolpersteine in de Venestraat voor de slachtoffers van de Holocaust, bleek er een stichting in oprichting te zijn die zich ten doel stelt voor alle door de Nazi's vermoorde Joodse mede-burgers een Stolperstein te leggen: de Stichting Zwolse Stolpersteine.
Wij sluiten ons graag bij de stichting aan en hebben op ons genomen voor de 14 Stolpersteine in de venestraat sponsors te verzamelen. Inmiddels zijn we op de helft. We doen een beroep op bewoners, oud-bewoners en huis-eigenaren en alwie een binding heeft met de straat en haar bewoners.

Hier een beeld uit onze 'zusterstraat', de Venestraat in Kampen:


Voor een korte uitleg citeer ik uit de Wikipedia:
Stolpersteine

Stolpersteine is een project van de Duitse kunstenaar Günter Demnig (1947, Berlijn). Hij brengt gedenktekens aan op het trottoir voor de huizen van mensen die door de nazi's verdreven, gedeporteerd, vermoord of tot zelfmoord gedreven zijn. Deze Stolpersteine (lett. 'struikelstenen') herinneren onder andere aan Joden, Sinti en Roma, politieke gevangenen, homosexuelen, Jehova's getuigen en 'euthenasie'- slachtoffers.
De kunstenaar noemt ze Stolpersteine omdat je erover struikelt met je hoofd en je hart, en je moet buigen om de tekst te kunnen lezen.
Op de stenen zijn, in een messing plaatje, de naam, geboortedatum, deportatiedatum en plaats en datum van overlijden gestanst. De kleine stenen (10 x 10 cm) werden lange tijd alle door de kunstenaar zelf gemaakt en geplaatst. Genoodzaakt door de stormachtige ontwikkeling van het project laat hij zich tegenwoordig door een bevriende kunstenaar ondersteunen. Incidenteel worden de stenen geplaatst door gemeentelijke stratenmakers.
Het project Stolpersteine loopt sinds het jaar 1994. Tot juli 2013 waren er al 40.000 Stolpersteine geplaatst.

Fred en Anita die het Denksportcentrum runnen en zelf in de Venestraat wonen, kwamen op de gedachte om een bridgedrive te organiseren waarvan de opbrengst voor het Stolpersteine project bestemd zou zijn.
Daar voeg ik graag nog een min of meer dringend argument aan toe. Zie deze krantenknipsels.

Dit is de uitslag van 1 april 1940. In de laatst zin wordt het resultaat van het koppel Broekman en Hibbel genoemd, elkaars overburen in de Venestraat.




De bridge-drive van 10 maart 1941, hier om de hoek in het ellendig gesloopte doch befaamde Hotel Gijtenbeek. Zowel de heren Broekman en Hibbel als de dames Broekman en Hibbel zijn in hun groep het beste paar.
 


Hieronder de laatste uitslag waarin melding gemaakt wordt van het meespelen van mannen en vrouwen uit Joodse families. Zowel in het vrouwen- als het mannen-toernooi spelen Hibbel en Broekman samen, en met succes. De vrouwen gaan er met de beker vandoor, de mannen winnen zilver.
De heer Broekman wordt in Mauthausen vermoord. Mevrouw Broekman wordt vergast in Sobibor, samen met haar zoontjes en haar tante en zoveel anderen.

Een bridge-drive is dus een prachtig initiatief. Een memorial op zichzelf.

PS. In de laatste bridge-drive van Z.A.C. in 1942 staat in de uitslag dat de heer en mevrouw Hibbel samenspeelden. Subtieler en treuriger kan een bericht nauwelijks zijn.