 |
| Marco zes jaar jonger |
Dit gebeurde in de kamer naast de mijne, Venestraat 12a. Twee vriendelijke jongens met allebei eenzelfde zwarte scooter, herinner ik me. Het moet een consternatie zijn geweest in de straat. En toch hoorde ik eerst de volgende dag op mijn werk wat radio Oost had bericht. Hoewel direct buurman had ik die nacht niets gemerkt. Als het geen vriendelijke buurjongens waren geweest was het geen vraag geweest, maar bij mij bleef hangen: als er “een schot valt” –niet gericht maar per ongeluk– is vier jaar cel dan niet veel?
Zo was de Venestraat in 1994 een plaats delict.
Toen bleek dat Marco Ros reeds bekend was bij justitie en politie. Hij was verdachte geweest in een een gruwelijke moordzaak, waarover de Telegraaf berichtte:
Vreemde zaken in de Venestraat
Het jaar weet ik niet meer maar het moet vier of vijf jaar eerder zijn geweest dat het alleszins duidelijk was dat er zich op nummer 19 een verdachte ontwiikkeling voordeed waarbij er nogal dubieuze auto’s kwamen en gingen. De jonge slungelige kamerbewoner werd op een middag gearresteerd en is veroordeeld voor oplichting. Eén crimineel feit dat hem ten laste werd gelegd, herinner ik me: hij had kilometertellers teruggedraaid. Hij liet zijn verdrietige vriendinnetje van 17 of 18 jaar achter. Haar zwangerschap begon net zichtbaar te worden. Toen haar ouders haar ophaalden droeg zij zelf een doos met jonge katjes.
Het gaat er geenszins om een uitputtende lijst samen te
stellen van vergelijkbare narigheid. Niet dat ik nu zoveel achter m’n kiezen houd.
De aangehaalde twee nogal publieke zaken laten zien dat het niet allemaal
huiselijke stellen, onberispelijke families en vrolijke studenten zijn die deze
straat bewonen, maar dat net als in ieder andere straat er ook meer of minder
opvallend mensen tussen wonen die grenzen overschrijden.
