JASPER en MAX: een eer om in de Venestraat te wonen

Jasper Plender was 8 toen hij met zijn ouders Sjaak, Karen en Max, 6, uit de Hortensiastraat verhuisde naar de Venestraat. Het was 2006, maar misschien ook wel 2005.

Het eerste wat opviel was dat het van de buitenkant een mooi oud huis is, in een smalle straat. Het verschil met de Hortensiastraat was vooral dat het huis daar wel een heel stuk kleiner was en dat het daar druk en hardrijdend  autoverkeer is, gevaarlijk voor kinderen om over te steken.

Max en Jasper waren ook verbaasd hoe de smaak van de vorige bewoners zo kon verschillen van wat zij zelf mooi en modern vinden. Waarom hadden die vorige bewoners tapijt gelegd over de vloeren, zelfs in de hal en in de gang waar toch echt een mooie stenen terrazzo-vloer ligt. Nou ja, zo kwam die tamelijk onbeschadigd tevoorschijn.  Zelfde voor de houten platen waarmee de deurpanelen waren weggewerkt. Het ‘beertjes-behang’ in de kinderkamers boven staat hen ook nog haarscherp voor de geest. 

Tja, smaken verschillen en stijlen zijn schatplichtig aan de tijdgeest. Dus is de familie stevig gaan klussen om het hele huis te transformeren naar de eigen ideeën. Dat heeft wel een poosje geduurd, want dat ging nog wel even door toen zij hier al woonden.

Nog een verschil. In de Hortensiastraat woonden vooral gezinnen en de meeste hadden kinderen. Speelkameraadjes voor in de speeltuin, de kinderboerderij of het Weezenlandenpark waren er genoeg. Direct uit school -basisschool Mozaiek- gingen ze bij vriendjes spelen of die kwamen bij hen.

Niet dat het heel erg is dat die niet in de Venestraat wonen, want op de fiets is iedereen in Zwolle makkelijk bereikbaar.  Dat was trouwens toen de broers nog kleintjes waren. Kon je misschien toch beter daar wonen, in een straat die geschikt is voor startende gezinnetjes. Bovendien –en dat is toch een groot voordeel van de Venestraat- dit is een hele centrale plek. Overal dichtbij: station, de binnenstad, school, je kan het (desnoods) lopen.
O ja, op het terrein van de kringloop kon je ook prima voetballen en zo. Maar goed, dat kan nu niet meer.

Dit is wel zeker: Jasper en Max hebben de beslissing van hun ouders om te verkassen naar dit mooie, grote huis geen moment betreurd.
De Venestraat is namelijk ook wel een beetje vreemde straat met aan de ene kant studenten en kamerbewoners, dan een stuk of tien gezinnen en aan de overkant van de Hertenstraat ook weer gezinnen maar dan met meer kleine kinderen, is hun inschatting.
De voorlopige conclusie is dat het hier eigenlijk best rustig is, niet dood-stil en zeker niet saai.

Jaspeer Warhol

Is er iets veranderd in de tijd dat jullie hier nu wonen?, willen Ineke en Hanneke, de intervieuwers, weten.
Niet schokkend, maar toen zij hier kwamen wonen was er nog een creche als buur, De Til. Daar zaten best veel kinderen op. Eenmaal in de tuin was het wel een gekrijs. Niet dat zij daar nou heel veel last van hadden, want om een uur of zes waren al die kinderen weer verdwenen en in de weekends was de creche dicht..
Die ukken kropen een tamelijk hoge houten trap op en keken dan de tuin van de buren in. Dat vond de familie Plender min of meer, een beetje maar heus niet erg maar wel vervelend. Toen hebben de Plenders  boompjes gepland, tegen de inkijk.Maar nu staat dat pand dus al jaren leeg en is men er nu aan het verbouwen. Maar de boompjes komen vast weer van pas, want de nieuwe eigen aren willen er vast ook een waranda maken.

Jasper (1998) zit op de HAVO en Jasper (2000)  doet het gymnasium. Aan de Veerallee, het Carolus Clusius College, CCC. Max moet nog eens nadenken wat hij na afloop wil gaan doen, voor Jasper staat wel vast dat hij iets met design wil gaan doen. De appel valt niet ver van de boom: Karen, moeder van de boys, is binnenhuisarchitecte en een bewezen talent als het om vormgeving gaat.
Wie iets wil zien waar Jaspers belangstelling naar uitgaat, vgl. www.iampeer.com. Je kunt zelf ook een beeld uploaden aldaar, maar Jasper wil zelf nog wel even toetsen of dat past in zijn filosofie vóór het ook echt zichtbaar wordt op de site. Hij wil 'creatief verbinden'.
Ineke gaat het eens uitproberen, kondigt zij aan. Andere bezigheden? Gitaarles en volleybal. Alles bij elkaar best een volle week.

Max heeft meer huiswerk en doet aan basketbal. Ja, ook wedstrijden bij Z.A.C.
De verbeterpunten volgens Jasper en Max. Zij zijn het erover eens dat hét grote nadeel van al die kamerbewoning het slappe onderhoud is. Er zou veel meer uit de Venestraat te halen zijn, als ook de eigenaren aan de kopse kant van de straat hun best deden om de straat aantrekkelijk te maken.
Jasper zou wel wat meer ´kunst´of in elk geval ´mooie dingen´in de straat willen. Misschien wel in plaats van de kinderspeeltoestellen. Het is te snappen dat je die niet zomaar weg kunt halen, want dan staan er voortdurend vervelende auto´s, maar het is een idee om er of iets moois groens of een ander mooi ding neer zou kunnen zetten.




En als we het toch over vormgeving hebben, wat dachten we van een mooie muurschildering in plaats van die vandalistische graffiti. Jasper doet de dringende aanbeveling om er niet iets abstracts van te maken, want dat is veel eerder weer beklad, maar iets waarvan je ziet wat het is. Hanneke en Ineke kunnen gelukkig meedelen dat zoiets er aankomt! Jasper wil wel in de jury.
Ook het straatmeubilair kan wel een face/lift gebruiken: de prullenbakken die er trouwens te weinig zijn en een verantwoord metalen hekje om de bomen en boomspiegels om de baasjes af te leren hier te poepen via hun honden. De fietsenrekken zijn ook absoluut uit de tijd. Dat kan mooier, beter, efficiënter!
Jasper en Max hebben weliswaar geen onoverkomelijk hinder van (sommige) studenten, maar noteren wel dat van tijd tot tijd er niemand wat van zegt als zij in de tuin naar elkaar schreeuwen. Iets minder studenten zodat zij niet de meerderheid hebben en grenzen stellen, zal de sfeer nog verder verbeteren.

De Venestraat is best actief. Vorig jaar amen koken, de straatbarbecue en nu het 100-jaar feest. Leuk!
Daarom ook zou je er trots op moeten zijn dat je hier woont, want het is een eer in zo'n mooie, leuke straat te wonen.